۱۳۹۲ مهر ۱۱, پنجشنبه

نامه ها/ سه/ به میم. قاف

عزیز نازکدل
چه ها که بر سر انسان میرود. نه؟
حرف زیاده ای ندارم از آن رو که نوشتنی ها را با هم یا میگوییم ضمن پیاده و سواره روی های شبانه یا با هم نگاه میکنیم.
به شما یک توصیه ی رفیقانه دارم. تجربه ی خود را در اختیار میگذارم:
اگر خدای نکرده و از جان عزیزتان دور، زمانی دچار حادثه و تصادف شدید؛  بر سر صحنه ی تصادف، جرثقیل ها را بعد از بغل های دوستانه خبر کنید بیایند. تا برسند و جاگیر شوند و آرام کنند و قرار یابند، توصیه میکنم شاید حتا قبل از امدادهای پزشکی...بسیار سودمندند.
جانم
این را یک یادداشت تشکر، ارادت تلقی کنید تا بعد حضورن روی ماهتان را زیارت کنیم.

هیچ نظری موجود نیست: