نیم ساعت بهانه ی ساده ی خوشبختی

خوشحالم. خوشحالی بهانه ی ساده ی خوشبختیانه. خوشحالی بیست گرفتن کلاس اول دبستان (چون بعدها هیچ وقت نفهمیدم برای بیست گرفتن چرا باید خوشحال بود). یک لیست نمره فرستادن شماره ی دانشجویی من جلوی بهترین نمره بود. سه دفعه نگاه کردم...من دارم اینجا جون میکنم  و کاری رو انجام میدم که اسمش قبلن غیر ممکن بود؛ کاری که پیش از شروعش اگر میدونستم اینجور میخواد نابودم کنه عمرن دست بهش نمیزدم...وقتی وارد شدم چند کلمه بیشتر نمیدونستم از این زبون...و حق دارم برای این چیزای کوچیک ساده خیلی خوشحال باشم؛ به مدت نیم ساعت خوشحالی کردم...