ساحلی/ آفیس

اودری(بخوانید اودقی) زایید. یک دختر. از اول هم اصرار داشت پسره و تعیین جنسیت هم نکرده بود ولی من هروقت شکمشو بوس میکردم با ضمیر مونث در موردش حرف میزدم. اسمش شده آملیا. طبیعتن شماها هیچ علاقه ای ندارین بدونین که چی! راستش من هم علاقه ای ندارم. یعنی اودری زن منظم و مرتب و صاف و ورزشکاریه که تمام دوران بارداریش نگران بود که نکنه بچه ش سزارین بشه و ازین قر و قنبیل ها...من آنا رو خوش تر دارم. دیوانه ست. با یک فلوت زن اهل نپال داره دختردار میشه. شنیدیم که فلوت زن میره و ناپدید میشه و چندین وقت بعد پیدا میشه از آنا میپرسم اسم دخترش چیه میگه باید اول صورتشو ببینم. این جواب خیلی درسته و غیرکلاسیک. ماری رو هم خیلی دوست تر دارم. ماری یک عدد ورژن دانمارکی ظریف و بسیار آرامه منه. یعنی من رو بلوند و ریز نقش کنید و بزنید روی میوت و آرام بودن میشه ماری. یعنی یه چیزی (آنی) داره که من میدونم چیه ولی بلد نیستم توضیح بدم. این روزها زوج جدیدی پیدا کرده که دوست عزیزمونه. رییس یه دپارتمان فلانی در شیکاگوست و به لحاظ سن و سال نسبت به ماری باید سیزده سالی بزرگتر باشه و خیلی دوست داشتنیه. انگار پارسال که متاهل بوده اینجا سبتیکال اومده و رفته و امسال که جدا شده برای یه ماه اینجا بود و الان که رفته مدام احوالشو میگیرم برای این هم دلیل خاصی ندارم شاید دیوانگی ش و لگد زیر همه چیز زدنش باشه...
اگر بنا به آدم باشه من دنبال آدمای خل غیرآویزونی هستم که کون و ت.خ.م. هر خریتی رو داشته باشن تا آخر اون خریت. عقلا و  اتو کشیده ها تا دلم بخواد دور و برم در ایران داشته م و دارم بی لطف نیستن...هرچند که اتوکشیده های من هم از درون کارشون خرابه و خل هستن و این خل یت است که کسل کنندگی را در خودش حل میکند...و این صد البته جداست از هوش و بیخ و بن تربیتی...آدمای من باید زیر ذره بین تربیت؛ خل شده باشن این مکانیسم از شروط غیرقابل انعطافه...
حرفی ندارم...