۱۳۹۱ خرداد ۶, شنبه

ساحلی : این ژانر تمام شده است

همون اندازه که نزد هیچ کس عزیز و جانی نیستی که بابا و ننه ات؛ همون قدر هم تو رو بابا و ننه ات میشناسند.
پدرم همیشه میگه باید از پای فراری و خشم این بچه(من) برحذر بود.
ما که دیگه نه حال فرار برامون مونده و دندونی برای نشون دادن خشم. ای مصبتو شکر!

هیچ نظری موجود نیست: