مرگ در والنسیا
Amargura
۱۳۹۲ بهمن ۳۰, چهارشنبه
به سیلی باد به گوش درختان کوچه
کاش حال من و تو حال آن آکاردیون زن ساحل و زن رقصنده ی کنارش بود. کاش حال ما کدام بود؟ حال حفره های دل چاه کوه بود. کاش حال من شبانه های تنها خراب نبود و تو برای من سازی میزدی یا قصه ات را میخواندی اقلن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر