۱۳۹۰ بهمن ۳۰, یکشنبه

ساحلی/زنده گی

گزارش میدهم که خوشی زیر دلم را زده است. آدمی هستم که ماتحتم را از مهلکه ی جنگ و بحران بدر برده ام و با یک بورس قابل ملاحظه درس میخوانم و به سختی میشود گفت باری بر دوش خانواده گذاشتم. همه چیز بر وفق مرادم چمباتمه زده است. محل کار و درسم در ساحلی است که اگر عکسهای ساحل بارسلونا را سرچ کنند بدون شک ساختمان یکی از آنها با یا بدون بیمارستان دیده میشود در عکس. سرما و سوز گداکش هم بیچاره مان نمیکند درین مملکت. چه بهتر..فقط؛ فقط اینکه نوشتنم برای این یادداشت مسدود شده است. نمی آید.

هیچ نظری موجود نیست: