باشد اعتراف میکنم به کیستی م
من همان زن بیست و سه ساله ای هستم که جلوی درب دوم بیمارستان دی ایستاده بودم و خبر بچه را شنیده بودم و بمن تعارف آب قند میدادند و من میگفتم متشکرم...خوبم...نمیخورم...
نفرت دارم از دلسوزی، آب قند دادن، و سر خم کردن و دست رد به سینه
من همان زن بیست و سه ساله ای هستم که جلوی درب دوم بیمارستان دی ایستاده بودم و خبر بچه را شنیده بودم و بمن تعارف آب قند میدادند و من میگفتم متشکرم...خوبم...نمیخورم...
نفرت دارم از دلسوزی، آب قند دادن، و سر خم کردن و دست رد به سینه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر