۱۳۹۲ اردیبهشت ۹, دوشنبه

بر او ببخشایید*

**بر من اگر دندان نشان می دهم ببخشایید
من که پیشتر با گردن ِ زنده ام
به جنگ تیغ هاتان می آمدم

خسته ام...آدمهایم در خانه احوال پرس اند اما کَر...بنظر میرسد از همه بیرون آمده ام چیزی که دیگر ناراحتم هم نمیکند. هرکس میپرسد چطورم میگویم خوب و عالی. مالیات که ندارد لبخند های ماسیده ی پشت تلفن.
دلم برایش تنگ میشود لامصب درمان هم ندارد.




* فروغ
** بیژن الاهی

هیچ نظری موجود نیست: