۱۳۹۳ اردیبهشت ۹, سه‌شنبه

کوتوله ها در بهشت فرضی می زییند

کوتولگی ابتلا جهان سوم و دوران گذار است. بنظرم عزیزان من دقت کنند که بیش از یک مرتبه با کوتوله ها به اجبار یا خریت در دوستی، هم نشین نشوند. واضح نیست آیا که کوتولگی به قد نیست؟ شما بگو با قد یک متر و هفتاد و چند زنان و هشتاد و چند مردان، الاهی که آدمیزاد قورباغه ی دهان گشاد باشد ولی با کوتوله ها شنبه یک شنبه هایش را مجبور نباشد بگذراند.
آیا لازم است خصوصیات کوتوله ها را نام ببرم؟ کوتوله ها همان ها هستند که وای به حال روزی که چاک دهانشان را بکشند، همه ی عالم را از ترس بخط تسلیم کنند. همان ها که دستمال بدست رییس ها هستند و تخمدان و خایه ها را دستمال میکشند تا جاییکه اعضای مربوطه ی رؤسای مذکور به درد میافتد. از همانهایی که پول های تقلبی به دوران نمیرساندشان اما تازه به دوران میرسند. خلاصه که از منظر شخصی اگر از بنده بپرسید میگویم حتا اگر از بستگان درجه ی دوی شما کوتوله هستند جل و پلاس و فرش و یخچال و فریزر و تابلو و دستک و تمبکتان را همانجا بگذارید و در بروید خر نشوید به هفته ای یک بار و دوهفته ای یک بار.
شما را برحذر میدارم از دو گروه: ترسوی جبون و کوتوله تا که کوتوله نشوید.
 شان خواننده ی بلاگ من از کوتولگان بلندتر است. از من بکشید بیرون همانطور که من از شما کشیدم بیرون از همین خود شما.

هیچ نظری موجود نیست: