خون بوی بنگ و افیون میداد یا آیه های زمینی*

چیزی که واقعن آلرژي و همزمان استفراغ من رو بر میانگیزد:  این انسانهایی (کلمات انسانها)  که با یک آب دهن جمع شده ای از یک یا یک گروه انسان ثروتمند صحبت میکنن که :" ....ولی انسانهای خاکی هستند"...به همین لپ تاپ قسم الان که این را نوشتم باز استفراغم گرفت اینطوری جمله ها شروع میشوند: "ایشان بسیار انسان ثروتمندی است آما....خیلی خوب و خاکی است."...این داستان اصلن به سادگی و سطحی بودن جمله ها و تفکر گوینده نیست. این داستان خطرناک است. معمولن ندیده/نشنیده ام  بگویند فلان کس مدارج علمی/محبوبیت سیاسی ـ اجتماعی را طی کرده اما همچنان فروتن است اگرچه معتقدم که نگفتن جملات اخیر با گفتن جملات بالاتر بسیار مرتبط هستند.( بله من بسیار غرق در اپیدمیولوژی شده ام)....تمام این کلمات یک طرف؛ قیافه ی حسرت زده و مشتاق مشمئزکننده ی گوینده (ای وای بر من) یک طرف دیگر...ـ جماعت؛ من دیگه حوصله ندارم ـ ....اطمینان دارم حافظ یک بیتی در یا رب مباد فیلان معتبر شد؛ نظری نداشته به فقرا و در پشت آن توهینی نخوابیده به طبقه ی اجتماعی فرودست بلکه وی دهنش از دست "خیلی انسان خاکیی است " هایی صاف شده است که لابد به کمی یا بیشتری اموال ارتقا پیدا کرده اند و تلاش میکنند "خاکی" باشند (پروردگارا بیا من را کَر کن خلاص شیم ازین عبارت و جمله)....این بود بخش نقد ادبی این یادداشت...خطرناکی داستان هم از همینجایی می آید که لامصب اینطور که  نامبردگان این موجودات خاکی را از پایین نگاه میکنند حاضرند برای روزی یقینن دویست هزار تومان با تیر و تخته و چماق و بلوک سیمانی ما را یا بزرگتر ما را یا همه ی ما ها را یک جا با بزرگترمان با  تیربار و نیسان وشات گان (از فاصله ی نزدیکی) میزند/ سوراخ و له کنند....مگر شوخی دارد؟ مگر حتمن بایستی در لباس فیلان کف خیابان ببینیدشان تا باور کنید؟...این هم بخش انالیز روانشناختی و پدیدارشناسی فیلانی اجتماعی...در همینجا این یادداشت را  کم کم به پایان میرسانیم و مشعوف هستیم که این در خود فرو رفتگی دوطلبانه ی مهاجرت محور ما را در جامعه ی محدودی غرق کرده که انسانهای بدنه ی آن از جنس ضدتهوع و آنتی هیستامین هستند یا حداقل گوش زبان نفهم ما اینها را کشف نمیکند این روزها....باقی بقایتان جانم فدایتان

*عنوان کلهم اجمعین از فروغ.ف