۱۳۹۲ بهمن ۲۰, یکشنبه

چنین که دست تطاول بخود گشاده

Yolum yok yordamım yok
Bir çıkmaz sevdadayım
Çekip vuranım yok
Günüm yok güneşim yok
Uykum yok düşlerim yok
Kın olmuş susuyorum
Bir tek sırdaşım yok

Çektiğim acıların demindeyim bu akşam
Pişman desem değilim
Bir harmanım bu akşam

Her gecenin sabahı
Her kışın bir baharı
Her şeyin bir zamanı
Benim dermanım yok
 
ترجمه ی ترانه با گوگل مقدور است تقریبن. این است که با ترجمه ی خودم خرابش نمیکنم بیش.
نه پرسشی دارم نه پرُسنده ای
راهی برای ادامه ندارم

لینک یوتیوب ترانه در ابتدای یادداشت

...بنفشه بود

بهار میرویم با هم سر گور خواهرم بنفشه افریقایی میگذاریم.
با هم میرویم. بهار
گل نرگس هم می بریم

مرحبا طایر فرخنده پیام


می دانم اگر کفتر جلد بام پدرمان باشیم همه روزی برمیگردیم به خانه، به زرگنده هایمان، زن ها گیس های هم را میبافند مردها از آشپزخانه سر میکشند به گلدان ها و کودکانمان با نام های زیبایشان در حیاط با هم می دوند و ما در خانه می میریم نه در هجرت.
یادداشت کوچکی برای شادباش قدم به خانه رفتگان