A las cinco en Punto de la tarde.

در ساعت پنج عصر
la muerte puso huevos en la herida
لورکا
عزیز من
من در ساعت پنج عصر در بیمارستان امام خمینی روز بیست و پنجم مهرماه سال هزاروسیصد و شصت و یک پا به جبر به عرصه جهان گذاشتم و هیچ زمان بعد از دوران دبیرستان به اندازه ی این تولد پا در هوا اما خوشبخت و آرام نبودم. 
شادیتان فزود باد که شادی من هستید

گاهی به ناله‌ گه به تپش ‌گرد می‌کنم

یعنی دل گداخته‌ام‌، درد می‌کنم

بی دل

Wettbewerb

از این بازی که همیشه کسی جلوتر از من باشد در زبان خارجی و من تعجیل کنم در آموختن خوشم می آید. از رقابت خوشم نمی آید اما از اینکه به کسی که جلوتر از من بدود برسم، چرا|؛ خوشم می آید.